بند زیر از صفحات 81 الی 83 این کتاب است:
در روایات مختلف آمده که خدا به عقل فرمود: موجودی شریف‌تر از تو نیافریدم.
این‌ها نشان می‌دهد که عقل اجتماعی نیز باید قوی باشد، باید عقل جمعی بالا برود. اگر عقل جمعی بالا بود، معاویه نمی‌توانست سر مردم کلاه بگذارد. در این جماعت لشکر شام، یک نفر گفت: عمار یاسر کشته شد. پیغمبر فرموده: گروه ستمگر عمار را می‌کشند. عمروعاص آمد و گفت: مراد علی (ع) است. ما که او را به جنگ نیاورده‌ایم، علی آورد. هیچ کس از آن‌ها نپرسید که علی(ع) که به زور عمار را نیاورد، خودش برای جنگ آمد. یعنی علی (ع) عمار را کشت پس علی بر باطل بود. کسی فکر نکرد که اگر علی (ع) بر باطل بود، چگونه عمار که در لشکر او بوده، بر حق بوده است؟! امیرالمومنین (ع) فرمود: اگر من عمار را کشتم، پس حمزه سیدالشهداء را هم پیامبر کشته است؛ چون پیامبر او را به جنگ آورده است!
بعد از جنگ صفین که میان امیرالمومنین(ع) و معاویه در سرزمین صفین به وقوع پیوست و طرفین بدون اخذ نتیجه به کوفه و شام برگشتند، شترسواری از مردم کوفه مرکز خلافت حضرت علی (ع) وارد شام، پایتخت معاویه شد. یکی از شامیان چون مرد کوفی را با شتر دید، با وی گلاویز شد که ناقه مال من است و تو آن را در صفین، هنگامی که در رکاب علی بودی از من گرفتی! مرد کوفی منکر بود و شتر را از آن خود میدانست. گروهی از شامیان نیز به طرفداری از مرد شامی پرداختند و و مرافعه را به حضور شخص معاویه بردند. مرد شامی 50 نفر شاهد آورد که ناقه حاضر تعلق به او دارد و کوفی از او گرفته است. شهود نیز موضوع را گواهی کردند! معاویه هم دستور داد ناقه را گرفتند و به شامی دادند. مرد کوفی که موضوع را چنین دید، گفت: ای معاویه، شهود همگی گفتند: این ناقه متعلق به این مرد است. در صورتی که اساساً این شتر ناقه نیست، بلکه جمل است، ماده نیست، نر است، و این هم علامت آن! معاویه گفت: با این وصف چون شهود گواهی داده اند و حکم صادر شده است، باید اجرا شود! سپس معاویه مرد کوفی را به خلوت طلبید و قیمت شتر را پرسید و دو برابر قیمت آن را به وی بخشید. آنگاه به او گفت: از جانب من به علی بگو در جنگ آینده با صد هزار از مردمی که میان شتر نر و ماده فرق نمی‌گذارند، با تو روبرو خواهم شد.
اگر در اصحاب علی(ع) عقل عمومی قوی بود، وقتی چهار تا خشت خام و چهار تا کتاب پاره به اسم قرآن سر نیزه می‌رفت، گول نمی‌خوردند که حکم علی(ع) را زیر پا بگذارند. عقل جمعی که ضعیف شد، هر متقلبی می‌تواند بر گرده مردم سوار شود.
